|
درباره وبلاگ  به وب سایت « بهشـــتی هـــورامــان » خوش آمدید. آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
بهشتى هورامان سلام به وبلاگ بهشتى هورامان خوش آمديد آنچه در اين وبلاگ مد نظر ماست توصيف منطقه ى زيبا و وصف نشدنى هورامان و طبيعت زيباى ٤ فصل آن است.**توصيف هورامان در اين وبلاگ نمى گنجد**اميد است شما را تا حدى با اين منطقه ى كوهستانى خوش آب و هوا،زيبا،وصف نشدنى آشنا كرده باشيم. هـــیجری نــه زانــان ، هـــیجری نــه زانــان تـــو بــه حـــالی ده رد ئــــیمه ت نــه زانــان مــن «صـه یدی» سـه ردار سـوپای دیوانـان کوشته ی ده ردی عه شق زده ی هیجرانــان تــاوانــم کــیتاب ، ده رسی عه شقــم وه ند مـوری دل به سه جع نامی عه شقــم کــه ند جـه مـه کــته بخانان تـا کـه مه شقــم که رد عــاله م مــه زانان مه شقی عه شقــم که رد تــا کــه جــوان بیم نه ســه ودای یــار بیـــم هه وای عه شقــم بـی پـه وچی سـادار بیـــم بــه ســــاداری عــــه شق یــاوان به پــیـری ئــه سلا رام نه کــه وت مــن وه لای ژیــری نـــه و وهـاری عـــومر جــوانـــیم ویــه رد گـــا چـه نی هیجران ، گـــا بـه داخ و دهرد هـه ر شـیت و سـادار ، بـیابان گــیل بیـــم چمان مــن جــادار مــه جنوونی ویـل بیـــم «صــه یدی» تـــا زیــنده ن چـه نو دهردهوه چوون «مه جنوون» ویله ن ، به رووی ههردهوه الهـــی واقــــفی بــــر حـــــال زارم همیخوانم که جُـــز تـو کس نـدارم الهـــی کــــرده ام بســـیار تــــقصیر وز آن حسرت جــفیت شـرمسـارم الهـــی غــــرقم در بــــحر عــصیان به دست رحمت افکــن بــر کـنارم الهـــی خــاطر مـرا جـــمع گــــردان که مسکــین و پـریشان روزگــارم الهـــی بـرگشــا از غـــیب راهـــــی که چندین سـال مــن در انــتظارم الهـــی گــــــر بـخوانــی ور بـرانــی تــو دانــی بــنده ی بــی اخـــتیارم الهـــی گـــــر نه لطـفت دست گــیرم کــجا از شـرمسـاری سَـــر بــرآرم الهـــی گـــــر بــــیاد بـــی نیــــازی دی مـــن چـــــیستم مشت غُـــبارم الهـــی نـفس و شــیطان در کـمینند به تــوفیق عــنایت کُـــن حــصارم الهـــی راه مـردان سـخت راهــیست تـو آســان بگـــردان در ره گــذارم الهـــی وقت مُـــردن لطـــف بنــــما که تا من جان به آســـانی ســپارم الهـــی چــون عـزیزم کــردی امروز مکن فردا به نزد خــویش خــوارم الهـــی بــر جـــنید ایــمان نگــه دار کـــه آنست اصــــل راه اعــــتبارم الهـــی چــون در اینجا بگــذرانـــــی به فضل خــود گُــناهان در گــذارم الهـــی «صیدی»ـم کُـن صــید جــنّت اگر چه بـار عـصیان صـد هـــزارم نـــازداران یـــاوان ، نـــازداران یـــاوان نـــازاری بــی عـــه یب ، نـازداران یـاوان « عــلیک السَّـــلام » وه بـــانی چـــاوان سه رزه مین به نوور له قـــای تو ئـــاوان بـــنازوو بـــه سـونع دارای بـــی نـــیاز به قودره ت شه خسی چوون تو مه دو ساز بـــه له ب یـــاقووتی ، بــه گـــونــا قـــه مه ر شـوخ و زه ریــــفی نــه عـــاله م یه کسه ر « یـــا الله » تـــا ده وران دونـــیا وه پـــا بــو خـــوا یــــارت بـــو ، ئــینه دوعـــات بــــو قـــبیله م سو په رده ی « وه یس »ی نـازار بـای ئه مین جـه گه زه ند دیـده ی به دکار بـای فــیدای بــالات بــام ســـه ولی ســه رئه فراز بدیه په ی جه سته یم ، به نــیم نیگای نــاز « صه یدی » تا ئه و رو روش نــه حــه یاته ن هه ر گــویــای مه دحی ســه نای بـالاتــه ن به و شــه رت تو بــه نده ی ئیخلاسش وانی شــــایسته ی ئــه نعام خــه لاتش زانــی دله یاد که ره ، دله یاد که ره فه سلی جوانیت ، ئیسه یاد که ره جه ده ستی پیریت ، ئه مجار داد که ره هه م بکیشه ئاخ ، هه م فه ریاد که ره مه نزل ویرانه ن ، خاس که وته ن وازت بگره وه په ی حال ، جه سته ی بی نازت ئیسه بو وه هوش ، مه گه ر بی هوشی جوانیت ویه رد ، بدیه وه گوشی ئه ر دیده ت وینان ، بدیه نه جامان جه سته ی ویت وینه ، جه سه ر تا دامان بالات چوون تیر بی ، فه رقت وینه ی قیر تیرت بی که مان ، فه رقت بی وه شیر کون سافی روخسار سه فحه ی جه بینت؟! کون دیده ی پور نوور موژه ی جه مینت؟! چه م چه مه ی هووناو ئه سرینش خیزان سه ر نیش قولاپ ، موژانش ریزان عه قدی دوندانت یه ک جه یه ک ،جیان ره نگی مرواریت چوون شه وی سیان بدیه وه کمان ، چه میده ی چه فتت کون تیژی هه لمه ت؟! کون ره ختی ره فتت؟! قامت چه فت و لار ، دوندان که فت و که ل گیره پای له نگ ، تو به ده ستی شه ل هه رده وه سردا چوون ئازیز مه رده په ی وه شی وه رین ، عومری ویه رده دریغ هه ر نه بیا «صه یدی» جه زه لدا نه ک بدیا وه حال جه ستی خه له لدا دو شنبه 15 / 4 / 1392برچسب:اشعار,صه یدی(صیدی),اشعار کردی و هورامی,اشعار هورامی , :: 17:28 :: نويسنده : حميد شريفى
در فــــــغان دائـــم چـــــو هـــمدم اغــــیار یــــار مــــی کنم نـــــاله بســـــان بـــــلبل گـــــلزار زار شـــد مـــرا عهد به کــــــامم طــــالع امــــدام نکـــرد می «نــهوُ» بــر دوش مــن هــــر ســـاعتی ادبــــار بــــار مِـــحنَت و هـــــجرت کشــــم بــا انـــــتظار وصـــل یــــار در دلـم افکــــــنده ای ای نـــــــازنین صــد خــــار تار گـــــیسوی تــــو و خــــال رُخت داغ دلم هــــر سه مـــــی بینم چــــو مشک آهـــوی تـــاتار نـــار عــــــاشقان را روز اوّل عشـــق بـــازی پـــیشه شُـــد زاهـــــدان را شُد نــــماز و روزه و اذکـــــار کــــار دشــــمن ار گـــاهی چــو جـــای دوســـتان یـــادت کُـــند الحَـــــذَر چــــون دوســــتان بـــــی زیان مشــــمار مــــار شُـــــد بــــلند آوازه ی بــــــانگ رحــــــیل قــــــافله «صیدیا» زیــن خـــواب خــوش برخـــیز و خــود بـــیدار دار جمعه 29 / 3 / 1392برچسب:اشعار صه یدی-شعر, :: 22:29 :: نويسنده : حميد شريفى
  |
|||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
